(zataczać koła)

См. также в других словарях:

• koło — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. kole; lm D. kół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbiór wszystkich punktów leżących w takiej samej odległości od jakiegoś punktu (środka koła) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obwód, promień …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kołować — ndk IV, kołowaćłuję, kołowaćłujesz, kołowaćłuj, kołowaćował, kołowaćowany 1. «zataczać koła; krążyć, wirować, kręcić się» Orzeł kołuje w przestworzach. przen. Myśli kołują komuś w głowie. 2. «nadkładać drogi, obchodzić coś kołem; objeżdżać,… …   Słownik języka polskiego

• łukować — ndk IV, łukowaćkuje, łukowaćował żegl. «o statku stojącym na kotwicy: zataczać koła pod wpływem zmiany kierunku wiatru lub prądu» …   Słownik języka polskiego

• kołować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kołowaćłuję, kołowaćłuje, kołowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} krążyć, poruszać się wokół jakiegoś punktu, zataczać koła, kręcić się w koło, wirować : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• zatoczyć — dk VIb, zatoczyćczę, zatoczyćczysz, zatoczyćtocz, zatoczyćczył, zatoczyćczony zataczać ndk I, zatoczyćam, zatoczyćasz, zatoczyćają, zatoczyćaj, zatoczyćał, zatoczyćany 1. częściej dk «tocząc przesunąć, umiejscowić gdzieś» Zatoczyć beczkę do… …   Słownik języka polskiego